و أنا مسافر دموع فى عيونى
ما
اعرفش دى دموع فرحى
ولا
احزانى
خايف
اسيبك ما ارجعش
ماهو
لسه البرد بيقرص جواكى العيش
والزرع
يبور
وانا
عود سسبان.. فى الريح بيميل
الكل
فكرنى عنيد
لكن
ميلتى دى خوف
لاالريح
العاتى بيكسرنى
د انا اللى كسرنى
وكسرنى
من جوايا
خوفى
ما انتى....
محضنتنيش وانا عايش
وخوفى ترابك ما يحضنى وانا مش حى
يا مصر
يا ام الوطن الوان
زى
البشر
ماهو
الوطن مش ارض وبحر وشط ونيل وحدود
لو عايش
جواه موجود
لكن
الوطن
نبض...
حس وصوت
احساس
بنشعر بيه
ويعشنا
قبل اما
نسكن فيه بيسكنا
بيعرفنا
ملامحنا
تجارحنا
يواسينا
فى احزنا
ويرق..ص … لنا فى الفرح
يا صوت
مدبوح بيصرخ اه
انا
القلب اللى غناكى
وغنالك
فى عجزه
قبل مناه
اعذرينى
يا مايا
مانيش
جواكى
لا فى
دموعك ولا فى تصوير جدرانك
د انا
حتى مليش جدران
وكان
حضنك اللى بيسعنى
يواسينى..
ينسينى دموع الاه
وتلسعنى
كرابيجك
لكن
ماشى...ولا يهمك
ما انا
طينتى من طميك
ودمى
مرتوى بنيلك
د انا
زرعك الاخضر
اوعى
تقلعيه قبل الاوان
واوعى ترويه
العطش أحزان
وليه تنسينى
ياحبيبتى
وانا مرمى
على حدودك
وكنت فاكرنى
بأمان
